Πολύ χρήμα στις τσέπες μας με τη λύση του κυπριακού!!!

Δικοινοτική μελέτη που ετοιμάστηκε από τους Φιόνα Μούλεν, Οζλέμ Ογκιούζ και Πραξούλα Αντωνιάδου – Κυριάκου υποστηρίζει ότι «μια λύση του κυπριακού θα αποδώσει ένα μέρισμα της τάξης του 1,8 διεσεκατομμυρίων ευρώ ετησίως» και «τα εισοδήματα της κάθε κυπριακής οικογένειας θα σημειώσουν αύξηση των 5.500 ευρώ ετησίως». Έτσι δημοσιεύτηκε στον τύπο και δεν έχω λόγο να μην το πιστέψω.
Γι αυτό προτείνω στην κ. Πραξούλα - είναι και μια ευκαιρία να αποδείξει την αξιοπιστία της έρευνας – να μου δώσει εμένα τώρα 5.500 ευρώ και να της υπογράψω ένα χαρτί να πάρει το μέρισμά μου από τη λύση.
Δέχεσαι κυρία Πραξούλα; Ή τότε θα αρχίσεις « μα ξέρεις εννοούσα κατά ένα μέσο όρο...» Αν το εννοείς, γιατί δεν το γράφεις;
Φυσικά υπάρχει και άλλη πρόταση: να το παζαρέψουμε.Δηλαδή να απαιτήσουμε 8.000 ευρώ για κάθε οικογένεια και να το κλείσουμε το κυπριακό τώρα. Εσείς τι λέτε; Και αν σας φαίνονται λίγο τρελλά, μην ανησυχείτε. Είστε απόλυτα φυσιολογικοί!!!

Περί ομοσπονδίας

Όλοι λένε πως επιδιώκουν μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα: ΟΗΕ, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι.
Αυτό αναφέρεται και στη κοινή δήλωση των ηγετών των δύο κοινοτήτων της 23ης Μαίου. Μάλιστα ο Πρόεδρος δήλωσε ότι έτσι ξεκαθάρισε και η βάση των διαπραγματεύσεων για να προχωρήσουν οι Ομάδες Εργασίας.
Το εκπληκτικό , με βάση τις δηλώσεις, είναι πως τίποτε δεν έχει ξεκαθαρίσει, τουλάχιστον ανάμεσα στους πολίτες. Και φτάσαμε στο σημειο ο Πρόεδρος να δηλώνει (30/5/2008) ότι ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει την κοινή δήλωση όπως θέλει. Μα τότε τι ξεκαθαρίστηκε; Ποια είναι η βάση των διαπραγματεύσεων για να γνωρίζουν και οι πολίτες;
Γιατί αυτή η σύγχυση; Γιατί στην κοινή δήλωση αποδέχτηκε ο Πρόεδρος να προστεθεί η εξής ερμηνεία της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας: «αυτός ο συνεταιρισμός θα έχει μια Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση με μια και μόνη διεθνή προσωπικότητα, καθώς και ένα Τουρκοκυπριακό Συνιστών Κράτος και ένα Ελληνοκυπριακό Συνιστών Κράτος, τα οποία θα έχουν ισότιμο καθεστώς».
Είναι σημαντική αυτή η ερμηνεία που αποδέχτηκε ο Πρόεδρος; Είναι γιατί αφήνει ανοικτή την πόρτα και για μια συνομοσπονδιακή λύση.
Απλά αναφέρω ότι η συζήτηση περί ομοσπονδίας διεξάγεται και στην ΕΕ σε σχέση με το μέλλον της. Ιστορικά ο όρος ομοσπονδία ανάγεται στον 18ο αιώνα κατά τον οποίο δημιουργήθηκαν τα εθνικά κράτη. Ειδικότερα στη Γερμανία αναπτύχθηκε η θεωρία για τους συνδέσμους κρατών και τη διάκρισή τους σε ομοσπονδιακά κράτη και ομοσπονδίες κρατών (συνομοσπονδία). Η διαφορά τους είναι στο ότι το μεν ομοσπονδιακό κράτος είναι κυρίαρχο ενώ στην ομοσπονδία κρατών κυρίαρχα είναι τα συνιστώντα κράτη.
Επομένως όταν υποστηρίζει κάποιος διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία δεν αποσαφηνίζεται αν θα υπάρχει ομοσπονδιακό κράτος κυρίαρχο ή ομοσπονδία κυρίαρχων κρατών. Και η ερμηνεία που υπάρχει στην κοινή δήλωση των δύο ηγετών αναφέρει «Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση» και όχι ομοσπονδιακό κράτος και, επίσης, παραλείπεται η κυριαρχία.
Φυσικά αυτές οι προσεγγίσεις είναι κρατοκεντρικές και παραπέμπουν στην κατανομή της εξουσίας ανάμεσα στα κόμματα. Το ζήτημα είναι αν αυτές οι στατικές προσεγγίσεις μπορούν να απαντήσουν στις υπαρκτές ανησυχίες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε ένα μεταβαλλόμενο κόσμο.

«Χωρίς ψεγάδι» το εξεταστικό δοκίμιο των Νέων Ελληνικών!!!

Η Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Κυπρίων Φιλολόγων βγήκε στις τηλεοράσεις στις 26/5/2008 και μας διαβεβαίωσε ότι «στο εξεταστικό δοκίμιο των Νέων Ελληνικών δεν υπήρχε ούτε ένα ψεγάδι». Τα ΜΜΕ μετά την κατηγορηματική δήλωση της ειδικού σιώπησαν !!! Ούτε μια εφημερίδα δεν έχει ένα συνεργάτη για αξιολόγηση ενός δοκιμίου!!! Και φυσικά ο κόσμος κοιμάται ήσυχος.

Το αψεγάδιαστο εξεταστικό δοκίμιο είχε την ακόλουθη έκθεση: «Σε άρθρο σου που θα δημοσιευτεί σε τοπική εφημερίδα, να παρουσιάσεις τους κινδύνους που εγκυμονεί για την ελευθερία του σύγχρονου ανθρώπου η διαφήμιση αλλά και να διερευνήσεις τη δυνατότητα συμβολής της στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων κοινωνικών προβλημάτων».

Το άρθρο αφορμάται από ένα επικαιρικό γεγονός. Ποιο είναι αυτό;
Το άρθρο – όχι η επιστολή – απαιτεί ένα τίτλο ώστε το κείμενο να έχει μια συνοχή. Με βάση τα ζητούμενα ποιος τίτλος ταιριάζει στο άρθρο αυτό;
Ζητάτε από τους μαθητές να διερευνήσουν, δηλαδή να εξετάσουν λεπτομερώς όλες τις πτυχές του ζητήματος σε ένα όριο 250 λέξεων!!! Έλεος κύριοι!!!
Και φυσικά αφού διερευνήσουν το ζήτημα , αυτό που αναμένετε, ως αποτέλεσμα της διερεύνησης , είναι την αποδοχή της θέσης ότι η συμβολή της διαφήμισης είναι θετική!!! Αν αυτό είναι το ζητούμενο, γιατί δεν ζητήσατε «τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να συμβάλει η διαφήμιση...» και χρησιμοποιείτε πομπώδεις φράσεις χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο;
Το εξεταστικό δοκίμιο δεν ήταν αψεγάδιαστο. Έχει και άλλες αδυναμίες είτε σας αρέσει είτε όχι!!!

Οι εξελίξεις στο κυπριακό και η έλλειψη σεβασμού προς τον πολίτη

Μετά τη συνάντηση Χριστόφια – Ταλάτ στις 23/5/2008 και το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε, άρχισαν οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους πολιτικούς αναφορικά με το περιεχόμενό του.
Ούτε η κυβέρνηση ούτε οι συμφωνούντες με αυτή αλλά ούτε και οι διαφωνούντες μας εξηγούν ποιες είναι οι θέσεις του. Κυριολεκτικά παίζουν με έννοιες τις οποίες ο πολίτης δεν κατανοεί αλλά ούτε, ίσως, και οι ίδιοι: συνεταιρισμός, συνιστώντα κράτη/πολιτείες κ.α..
Και η κυβέρνηση και οι πολιτικοί οφείλουν να σέβονται τους πολίτες.Και σεβασμός σημαίνει ότι ενημερώνω πλήρως για τις θέσεις και προθέσεις. Και όχι σκηνοθετώ , μεθοδεύω, λαϊκίζω, προπαγανδίζω.
Υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας σε αυτό τον τόπο. Και παρόλες τις συμφορές, οι πολιτικοί δεν έχουν βάλει μυαλό.

Η δημιουργική ασάφεια ή η αναβολή λήψης μιας απόφασης

Μερικοί πολιτικοί δεν χάνουν ευκαιρία να επιδείξουν τις πολιτικές τους ικανότητες μιλώντας για τη δημιουργική/εποικοδομητική ασάφεια ενός κειμένου. Δηλαδή οι συνομιλητές δεν μπορούν να αποδώσουν ένα κοινά αποδεκτό περιεχόμενο στις λέξεις/έννοιες και χρησιμοποιούν μια διατύπωση που ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει κατά το δοκούν.
Μια τέτοια προσέγγιση απλά μπορεί να συντηρήσει μια διαδικασία. Δηλαδή αναβάλλεται η αποσαφήνιση σε μεταγενέστερο χρόνο. Αυτή η προσέγγιση έχει νόημα, αν πιστεύεις βάσιμα τη δεδομένη στιγμή ότι ο χρόνος θα λειτουργήσει προς όφελός σου και όχι σε βάρος σου. Δηλαδή αυτό που ουσιαστικά ελπίζεις , είναι πως η ισχύς σου μελλοντικά θα είναι μεγαλύτερη. Ή διαφορετικά οι συσχετισμοί δύναμης θα ανατραπούν προς όφελος σου ώστε να επιβάλεις τη δική σου ερμηνεία/θέληση.
Σε κάθε περίπτωση η δημιουργική ασάφεια λειτουργεί σε βάρος του αδύνατου. Γιατί σε τελική ανάλυση ο πιο ισχυρός μπορεί να επιβάλει στο μελλοντικό χρόνο τη δική του ερμηνεία. Πιο απλά η δημιουργική ασάφεια συνιστά επιλογή του δυνατού. Για τον αδύνατο συνιστά αναβολή της υποταγής του.
Φυσικά αν ο αδύνατος χαρακτηρίζεται και από εθελοδουλεία, τότε απλά σημαίνει: «θέλω να υποτακτώ αλλά όχι τώρα»!!!

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Παναγιώτης Κονδύλης
«Πλανητική πολιτική μετά τον ψυχρό πόλεμο»

Το βίβλίο του Έλληνα στοχαστή Π. Κονδύλη κυκλοφόρησε το 1992 από τις εκδόσεις «Θεμέλιο». Ζώντας στην Ελλάδα και στη Γερμανία πιο πολύ εκτιμήθηκε το έργο του από τους Γερμανούς.
Θυμήθηκα αυτό το βιβλίο και το ξανάνοιξα τον τελευταίο μήνα με αφορμή κάποιες ειδήσεις για την έλλειψη τροφίμων και συγκρούσεις σε διάφορα μέρη του πλανήτη.
Έγραψε λοιπόν το 1992 ο Π. Κονδύλης πως « οι οικονομικοί στενωποί θα οδηγούσαν σε αστάθεια και διαρκείς κρίσεις ....θα απέληγε στην ταύτιση της πολιτικής με την κατανομή περιορισμένων αγαθών (π.χ. υδάτινοι πόροι )".
Αλλού σημειώνει: « Η αποϊδεολογικοποίηση και η συγχώνευση της πολιτικής με την οικονομία σε τελευταία ανάλυση σημαίνουν ότι στο εξής οι αγώνες θα διεξάγονται για χειροπιαστά υλικά αγαθά, δίχως αξιόλογες ιδεολογικές διαμεσολαβήσεις, Για να είμαστε λοιπόν ακριβείς θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε το τέλος των ιδεολογιών ως μερική επίστροφή στο ζωικό βασίλειο».
Το βιβλίο απευθύνεται σε αναγνώστες που είναι έτοιμοι να απαλλαγούν από τις ψευδαισθήσεις που τους εμφύτευσαν στο μυαλό τους. Οι ανέτοιμοι καλό είναι να συνεχίσουν να ζουν στον κόσμο τους.

Η Συνθήκη της Λισσαβόνας και η αντιδημοκρατική νοοτροπία της κυβέρνησης Χριστόφια!!!

Ο Υπ. Εξωτερικών Μ. Κυπριανού ανέφερε στη Βουλή στις 22/5/2008 ότι η κυβέρνηση δεν έχει ετοιμάσει ειδικό πρόγραμμα για ενημέρωση των πολιτών αναφορικά με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας.Πρόσθεσε ακόμα ότι δεν κρίθηκε αναγκαία η ενημέρωση γιατί κυρίως αφορά διοικητικά θέματα και δεν επηρέαζει άμεσα τους πολίτες!!!
Αυτή είναι η προσέγγιση της «αριστερής» κυβέρνησης Χριστόφια. Βάση της είναι η άγνοια του πολίτη, δηλαδή η περιθωριοποίηση του πολίτη. Πιο αντιδραστικές λογικές δε γνώρισε ο τόπος. Λογικές που πηγάζουν από τους αντιδραστικούς κύκλους της Ε.Ε.. Ο αρχιτέκτονας του «Ευρωσυντάγματος» ντ΄Εσταίν δήλωσε κυνικά: «Η κοινή γνώμη πρέπει να οδηγηθεί, χωρίς να το γνωρίζει, στην υιοθέτηση των προτάσεων που δεν τολμούμε να τις παρουσιάσουμε με άμεσο τρόπο». Εισηγείται ο άνθρωπος την εξαπάτηση των ευρωπαίων πολιτών και αυτό ακολουθεί και η κυβέρνηση Χριστόφια!!!
Φυσικά η συνέπεια και η αξιοπιστία της κυβέρνησης δεν έχει όρια. Στις 11/4/2008 είχε ενημερώσει τη βουλή ότι ανεξάρτητα από τη συζήτηση του θέματος στη Βουλή η κυβέρνηση θα ενημερώσει τους πολίτες !!! Πότε θα μας ενημερώσετε δηλαδή; Μετά την κύρωση του Συντάγματος από τη Βουλή; Αυτή είναι η δημοκρατική σας ευαισθησία; Η αποθέωση ολιγαρχικών πρακτικών και λογικών μεγαλουργεί και στην Κύπρο και στην Ευρώπη.
Μόνο οι ηλίθιοι δεν οργίζονται με αυτή την προσβλητική αντιμετώπιση της κυβέρνησης είτε αριστεροί είτε δεξιοί είτε κεντρώοι. Εξάλλου η ηλιθιότητα δεν έχει χρώμα!!!
Άντε τώρα, να ζητήσει και δημοψήφισμα!!! Θα σε μαστιγώσουν οι «δημοκράτες» στην πλατεία Ελευθερίας!!!

Απουσίες των μαθητών και δημοσιογραφική δεοντολογία

Η δημοσιογράφος Χρ. Κυριακίδου της εφ. «Ο Φιλελεύθερος» έκανε θέμα (13/5/2008) μια εγκύκλιο της Διευθύντριας Μέσης Εκπαίδευσης με τίτλο «Μηδενική ανοχή σε μαθητές» και περιεχόμενο τις οδηγίες της για τις απουσίες και τους πανηγυρισμούς των τελειοφοίτων.
Στη συνέχεια, με δύο δημοσιεύματά της στις 20 και 23 Μαίου μας πληροφορεί ότι έχουν περιοριστεί αισθητά οι απουσίες των τελειόφοιτων μαθητών και ότι τα πράγματα καλυτερεύουν!!! Και όλα αυτά χάρη σε μια απλή εγκύκλιο!!!Φανταστείτε να έστελλε εγκυκλίους πιο συχνά.Δεν θα απουσίαζε κανένας από το σχολείο.
Και πώς διαπιστώθηκε ότι "καλυτερεύουν τα πράγματα"; Οι πηγές της είδησής της ήταν κάποιοι διευθυντές και δυο καθηγητές!!!
Έλεος κ. Κυριακίδου. Αν ήθελες να διερευνήσεις το θέμα, θα μπορούσε να ζητήσεις συγκριτικά στατιστικά στοιχεία για να έχεις δεδομένα, πριν βγάλεις την είδηση. Δεν μπορείς να περνάς μηνύματα στην κοινωνία ότι «καλυτερεύουν τα πράγματα» χωρίς τεκμηρίωση.
Υπάρχει και κάτι που λέγεται δημοσιογραφική δεοντολογία και επιβάλλει περισσότερο σεβασμό στον αναγνώστη.

Τα ασήμαντα για τον Υπουργό Παιδείας και τα σημαντικά για τους πολίτες

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα " O Φιλελεύθερος" στις 18/5/2008 ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού προσπάθησε να μας πείσει ότι το θέμα εισδοχής φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ήταν , από τη μια , σύγκρουση Πανεπιστημίου – ΟΕΛΜΕΚ και από την άλλη, ένα όχι και τόσο σημαντικό θέμα.
Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν το πανεπιστήμιο , δύο μήνες πριν τις τελικές εξετάσεις των μαθητών και χωρίς να προηγηθεί κοινωνικός διάλογος ή καμία μελέτη ή τεκμηρίωση, αποφάσισε να διαφοροποιήσει το σύστημα εισδοχής φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Πέρα από τη διαδικασία που ήταν πρόκληση για κάθε δημοκρατικό πολίτη, επί της ουσίας επέφερε μια σημαντική αλλαγή: καταργούσε την ενιαία εξέταση όλων των μαθητών ανεξάρτητα από το σύστημα εκπαίδευσης που είχαν ακολουθήσει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στη θέση της υιοθετούσε μια νέα λογική: κάθε μαθητής μπορεί να διεκδικήσει θέση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με κριτήριο τον τίτλο που παρέχει το σύστημα εκπαίδευσης που επέλεξε στη δευτεροβαθμία εκπαίδευση. Και για να κατοχυρωθεί αυτό, εισάγεται η λογική της ποσόστωσης στη θέση της ενιαίας εξέτασης. Αυτή η νέα προσέγγιση απαιτεί σοβαρή μελέτη και τεκμηρίωση ώστε η κοινωνία να έχει πειστικές απαντήσεις σε κάθε απορία, κάτι που δεν έγινε. Και σε κάθε περίπτωση αυτή η νέα προσέγγιση είναι πολύ σοβαρή ως προς τις συνέπειές της: κοινωνικές , οικονομικές, πολιτικές, πολιτισμικές.
Από την πρώτη στιγμή το θέμα ήταν μείζον. Και απέκτησε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν όλοι αντελήφθηκαν ότι δεν ήταν ένα «γινάτι» του πανεπιστημίου στα πλαίσια της δήθεν αυτονομίας τους. Εννοώ ότι από τη μια η κυβέρνηση και από την άλλη ο ΔΗΣΥ ουσιαστικά στήριζαν την απόφαση του πανεπιστημίου χρησιμοποιώντας διάφορους νεφελώδεις όρους όπως αυτονομία, εκσυγχρονισμός, εξευρωπαϊσμός, κοινωνική δικαιοσύνη. Δηλαδή και οι φορείς της εξουσίας συναινούσαν με την απόφαση του πανεπιστημίου χωρίς να δικαιολογούν τη θέση τους.
Εξίσου αιφνιδιαστικά, λοιπόν, στις 9/5/2008 ανακοινώθηκε στον τύπο ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου παραχωρεί 35 θέσεις σε Τουρκοκύπριους. Συμφωνώ με τη φοίτηση Τουρκοκυπρίων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Γιατί η απόφαση του Πανεπιστημίου υλοποιούσε το προεκλογικό πρόγραμμα του Προέδρου Χριστόφια το οποίο αναφέρει κατά λεξη:"Υιοθέτηση πρακτικών μέτρων που θα διευκολύνουν τη φοίτηση Τουρκοκυπρίων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου". Δηλαδή στη συγκεκριμένη περίπτωση το Πανεπιστήμιο λειτούργησε με βάση την αυτονομία του ή εκτελούσε εντολές της εκτελεστικής εξουσίας ή τέλος πάντων αποτελούσε συναπόφαση; Ακόμα από τις 9/5/2008 οι Τουρκοκύπριοι θα μπορούσαν να εισαχθούν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με δύο διαφορετικά συστήματα εισδοχής, και με τo GCE και με τις ειδικές θέσεις για Τουρκοκύπριους!!! Γιατί;
Σε συνάρτηση με τα πιο πάνω είναι και η υλοποίηση της προεκλογικής δέσμευσης του Προέδρου Χριστόφια για «την προώθηση της πολυπολιτισμικότητας» και «τον αναπροσανατολισμό της εκπαίδευσης από τον εθνοκεντρισμό στην πολυπολιτισμική αντίληψη του κόσμου». Και αυτή η διάσταση του προεκλογικού προγράμματος του Προέδρου είναι ιδιαίτερα σημαντική και σίγουρα επιβάλλεται να γίνει αντικείμενο δημόσιου διαλόγου.
Επομένως δε συμφωνώ με τη θέση του Υπουργού Παιδείας ότι το θέμα δεν είναι μείζον. Μια τέτοια προσέγγιση υποβαθμίζει τη σημασία του προγράμματος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και από την άλλη, το να παρουσιάζεται το ζήτημα ως διαφορά Πανεπιστημίου – ΟΕΛΜΕΚ, συνιστά ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση του κυβερνητικού προγράμματος. Λες και η ευθύνη της υλοποίησής του ανήκει είτε στο Πανεπιστήμιο είτε στην ΟΕΛΜΕΚ και το Υπουργείο Παιδείας είναι ένας θεατής!!!
Και η κοινωνία θεώρησε σημαντικό το ζήτημα για λόγους που σχετίζονται και με τη διαδικασία αλλά και την ουσία.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού, ο κ. Χριστόφιας και οι ...αρχές

Το 2002 με πρωτοβουλία του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ εγκρίθηκε από τη Βουλή σχετικό άρθρο στους προϋπολογισμούς που απαγόρευε τη διενέργεια δαπάνης για εργόδοτηση συνταξιούχου στον ευρύτερο δημόσιο τόμεα. Τότε ήταν Πρόεδρος ο Κληρίδης.
Το 2006 το ΔΗΚΟ και το ΑΚΕΛ ξέχασαν τις αρχές που είχαν το 2002. Το 2006 Πρόεδρος ήταν ο Τ. Παπαδοπούλος που είχε δεσμευτεί και προεκλογικά: «Τερματισμό της μέχρι σήμερα κυβερνητικής πρακτικής για επαναπρόσληψη συνταξιούχων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα». Ο τότε Πρόεδρος της Βουλής ζήτησε παράταση υπηρεσιών του τότε Γ. Δ. της Βουλής Κ. Χριστοφόρου ο οποίος αφυπηρετούσε τον Οκτώβριο του 2006. Και το Υπουργικό Συμβούλιο το ενέκρινε για λόγους δημοσίου συμφέροντος!!!
Ο ΔΗΣΥ τότε κατήγγειλε ότι με την παράταση υπηρεσιών του Κ. Χριστοφόρου εξυπηρετούνται αλλότrιοι σκοποί «όπως είναι η άλωση των υπηρεσιών της βουλής από ευνοούμενους του ΑΚΕΛ και του κ. Χριστόφια». Η Επιτροπή Θεσμών και Αξιών της Βουλής με απόφαση του ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΥΡΩΚΟ, ΕΔΕΚ και Οικολόγων απέρριψε το αίτημα για κατεπείγουσα συζήτηση του θέματος.
Τον Κ. Χριστοφόρου, λοιπόν, ο κ. Χριστόφιας διόρισε τώρα ως Πρόεδρο της Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού για μια 5ετία. Γιατί ; Είναι ευνοούμενος/ πιστός στον κ. Χριστόφια και , επιπλέον, είναι και συνταξιούχος. Και ο κ. Χριστόφιας έχει αδυναμία στους συνταξιούχους (βλέπε περίπτωση Άκη Παπασάββα και Γιώργου Ιακώβου).
Έτσι ανακυκλώνονται στις ανώτερες θέσεις μια χούφτα προσώπων και καρπώνονται πλούτο, προνόμια και εξουσία. Έτσι αναδεικνύεται η αναξιοπιστία, η διγλωσσία, η διαπλοκή και η διαφθορά των πολιτικών.
Και η κοινωνία πληρώνει και της μένουν οι ...αρχές !!!

Ο κ. Αναστασιάδης και η αξιοκρατία

Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ κ. Αναστασιάδης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» (11/5/2008 ) αλλά και με πληροφορίες που διοχέτευσε στην ίδια εφημερίδα στις 15/5/2008, θέτει επί τάπητος το θέμα της αξιοκρατίας.
Προειδοποιεί την κυβέρνηση, λοιπόν, ο κ. Αναστασιάδης ότι ο ΔΗΣΥ δίνει ιδιαίτερη σημασία στο θέμα της αξιοκρατίας. Δηλαδή;
Κατά το διορισμό των Διοικητικών Συμβουλίων των Ημικρατικών Οργανισμών τον προσεχή Ιούλιο δε θα ανεχθεί, λέει, τον παραγκωνισμό ατόμων που προέρχονται από το ΔΗΣΥ. Δηλαδή η αξιοκρατία εμπεδώνεται όταν συμμετέχουν άτομα από όλα τα κόμματα στα ΔΣ. των Ημικρατικών Οργανισμών. Όλοι , λοιπόν, οι άξιοι είναι μέσα στα κόμματα και οι ανάξιοι απέξω. Δηλαδή αξιοκρατία = κομματικό στέλεχος !!! Έτσι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης που συγχίζει στη σκέψη του την αξιοκρατία με την κομματοκρατία !!!
Οι αντιδράσεις του ΔΗΣΥ έχουν χάσει προ πολλού κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Φτάνει να θυμηθεί κάποιος τι έλεγε το καλοκαίρι του 2006, όταν διορίστηκαν τα ΔΣ των Ημικρατικών Οργανισμών.
Τότε μιλούσε ΔΗΣΥ – κατηγορώντας τους συγκυβερνώντες – για διαμοιρασμό λαφύρων και προέβαλλε τη θέση για την ανάγκη συμμετοχής ενός εκπροσώπου του ΔΗΣΥ σε κάθε ΔΣ Ημικρατικού Οργανισμού. Άρα το πρόβλημα για το ΔΗΣΥ δεν είναι ο «διαμοιρασμός λαφύρων», αλλά το γεγονός ότι δεν συμμετείχε και ο ίδιος στη νομή των διαφόρων αξιωμάτων, στο «διαμοιρασμό των λαφύρων».
Φυσικά για την κοινωνία το πρόβλημα είναι άλλο: η λεηλασία του δημόσιου πλούτου από τα κόμματα και όχι αν αποκλείστηκε ο ΔΗΣΥ από το «διαμοιρασμό των λαφύρων»!!!

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Γεώργιος Κοντογιώργης "Η δημοκρατία ως ελευθερία"

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πατάκη» ( 2007) το βιβλίο του καθηγητή Γ. Κοντογιώργη με τίτλο «Η δημοκρατία ως ελευθερία».
Ο συγγραφέας θεωρεί αναπόσπαστο μέρος της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου την ελευθερία. Η ελευθερία είναι συνυφασμένη – κατά το συγγραφέα – με την ανάπτυξη του κοινωνικοοικονομικού και πολιτικού συστήματος. Θεωρεί, δε, τη δημοκρατία ως το ισοδύναμο της καθολικής ελευθερίας.
Η τεκμηρίωση των θέσεών του γίνεται με αναφορές στα δύο ανθρωποκεντρικά συστήματα της ιστορικής πορείας του ανθρώπου, το ελληνικό και το νεοτερικό έθνος – κράτος. Με βάση την τεκμηρίωση προσεγγίζει και τις αλλαγές που σήμερα διαδραματίζονται στο εξελικτικό γίγνεσθαι και αναλύει βασικά προτάγματα της εποχής μας, όπως «κοινωνία πολιτών», «διακυβέρνηση», «παγκοσμιοποίηση» κλπ..
Η προσέγγιση του συγγραφέα ξεφεύγει από την κυρίαρχη λογική της νεοτερικότητας την οποία εντάσσει στη μεταφεουδαρχική και προ – δημοκρατική περίοδο της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου.
Το βιβλίο αποτελεί πρόκληση για τον κάθε πολίτη, αφού αμφισβητεί πολλές από τις βεβαιότητες της εποχής μας. Παράλληλα είναι υποβοηθητικό στην κατανόηση της πραγματικότητας από τον πολίτη. Γι αυτό και αξίζει να διαβαστεί με όσο κόπο απαιτείται.

Αυτονομία του Πανεπιστημίου Κύπρου; ΧΑ! ΧΑ! ΧΑ!

Στις 9/5/2008 το Πανεπιστήμιο Κύπρου ανακοίνωσε ότι παραχωρεί 35 συνολικά θέσεις σε Τουρκοκύπριους.
Αφού οι Τουρκοκύπριοι θα μπορούσαν να εισαχθούν με την προηγούμενη ρύθμιση με το GCE, γιατί γίνεται η νέα ρύθμιση;
Φαίνεται ότι η ρύθμιση με τις διεθνείς εξετάσεις δε θα περάσει, αφού προκάλεσε πολλές αντιδράσεις. Και δεδομένου ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας θέλει οπωσδήποτε να μπουν Τουρκοκύπριοι στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, όπως προβλέπει το προεκλογικό του πρόγραμμα, τους έστειλε μήνυμα να προχωρήσουν στη νέα ρύθμιση. Και η Σύγκλητος φυσικά υπάκουσε.
Για ποια αυτονομία μιλάτε; Την κομματική χειραγώγηση ονομάζετε αυτονομία;

Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κύπρου. τα κόμματα και ο υποτιθέμενος διάλογος

Για δύο σχεδόν μήνες η κυπριακή κοινωνία παρακολουθεί τα όσα πρωτοφανή συμβαίνουν με την απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κύπρου για αλλαγή των κριτηρίων εισδοχής των φοιτητών. Πέρα από την ουσία του ζητήματος, αυτό που είναι πράγματι εκπληκτικό είναι η διαδικασία που επέλεξε η Σύγκλητος να ακολουθήσει.
Είναι λυπηρό να αναγκάζεται κάποιος να αναφέρεται στα αυτονόητα προκειμένου να αντικρούσει επικίνδυνες για την κοινωνία απόψεις. Εννοώ τις προσεγγίσεις των εκπροσώπων του Πανεπιστημίου Κύπρου για το διάλογο. Όποιος εκφράσει την αντίθεσή του στην απόφαση της Συγκλήτου, τότε τον καλούν σε διάλογο!!!
Τι νόημα έχει ο διάλογος μετά τη λήψη της απόφασης από τη Σύγκλητο; Αυτο το ερώτημα έθεσαν και οι εκπρόσωποι των μαθητών στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τα ίδια τόνισε και η ΟΕΛΜΕΚ, το ίδιο και δημοσιογράφοι και πολίτες..
Στο συγκεκριμένο ζήτημα αναφερόμαστε σε πολιτικό διάλογο με την έννοια της συλλογικής διαπραγμάτευσης για το κοινό καλό. Και τουλάχιστον γνωσιολογικά ο άνθρωπος από αρχαιοτάτων χρόνων ως τις μέρες μας θεωρεί ότι η πολιτική λειτουργία αναλύεται σε τρεις θεμελιώδεις φάσεις: τη διαβουλευτική κατά την οποία καταγράφεται η κοινωνική αντιπαράθεση και αρθρώνονται οι αντικειμενικοί λόγοι γύρω από ένα ζήτημα , την αποφασιστική και την εκτελεστική. Ο διάλογος προηγείται μιας απόφασης για το κοινό μας καλό.
Πώς θεμελιώνει το Πανεπιστήμιο τη θέση του ότι ο διάλογος ακολουθεί και δεν προηγείται μιας απόφασης, δηλαδή σε ποια πολιτική θεώρηση στηρίζει αυτή την προσέγγιση , έχει υποχρέωση να την επεξηγήσει στην κοινωνία. Και όσο το Πανεπιστήμιο αρνείται το διάλογο, τότε μπορεί ο καθένας και να κάνει υποθέσεις και να χαρακτηρίζει τις επιλογές της Συγκλήτου. Και έχει δημόσια χαρακτηριστεί η συμπεριφορά της Συγκλήτου ως αυταρχική και αλαζονική.
Και αν οι εκπρόσωποι του Πανεπιστημίου Κύπρου από τη μια και οι εκπρόσωποι της ΟΕΛΜΕΚ και της ΠΣΕΜ από την άλλη δε συμφωνούν για το θεμελιώδες «τι είναι διάλογος», τότε πώς θα κάνουν διάλογο; Δηλαδή βασική προϋπόθεση για το διάλογο είναι να δίνουν οι εμπλεκόμενοι το ίδιο περιεχόμενο στις λέξεις-έννοιες, διαφορετικά είναι ματαιοπονία.
Στην όλη συζήτηση έχουν εμπλακεί – η αλήθεια με πολλή προσοχή – και τα κόμματα αλλά και η κυβέρνηση με τη μονιμη επωδό « να ανασταλεί για ένα χρόνο η υλοποίηση της απόφασης ώστε να προηγηθεί ο διάλογος»!!! Η στάση των κομμάτων και της κυβέρνησης είναι υποκριτική. Αφενός μεν γιατί γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι εκείνοι έδωσαν το «πράσινο φως» στη Σύγκλητο να αναλάβει τώρα τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα. Είναι οι ίδιοι ακριβώς που προηγούμενως δεν της επέτρεπαν να καθορίζει τα κριτήρια εισδοχής, αν και ο νόμος της παρείχε το δικαίωμα. Αφετέρου η παραχώρηση της συγκεκριμένης αρμοδιότητας στη Σύγκλητο έγινε με πλήρη γνώση των κομμάτων ότι η πολιτική διαδικασία περέμενε υπό το δικό τους έλεγχο. Επομένως η αποστασιοποίηση των κομμάτων, η προσπάθεια «ενοχοποίησης» της Συγκλήτου είναι και αυτό μια μεθόδευση που αποκρύπτει τη δική τους παρασκηνιακή συναίνεση αλλά και συναλλαγή στα πλαίσια του πολυδιαφημισμένου διαλόγου βουλής-πανεπιστημίου για το νέο ρόλο του πανεπιστημίου στη βάση της «συμμετοχικής δημοκρατίας»!!!
Κοντολογής η απόφαση της Συγκλήτου εξυπηρετεί κομματικά και κατ΄ επέκταση προσωπικά συμφέροντα. Από άποψη ουσίας το πρόβλημα δεν είναι η αυτονομία του πανεπιστημίου αλλά η συνάρτησή του από την κομματική εξουσία. Δηλαδή η κατάργηση της υποτιθέμενης αυτονομίας του!!!
Και όλα αυτά σε βάρος των μαθητών του δημόσιου σχολείου, δυο μήνες πριν τις τελικές εξετάσεις.

Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Χρ. Στυλιανίδης και η "κομματική δημοκρατία"

Σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" στις 21/4/2008 ο κ. Στυλιανίδης ανφερόμενος στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στον εκλογικό νόμο, χρησιμοποίησε και τον όρο "κομματική δημοκρατία".
Τέτοιος όρος δεν υπάρχει. Λογικά εννοώ, γιατί ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αν η εξουσία ανήκει στα κόμματα, τότε το πολιτικό σύστημα είναι κομματοκρατία και εντάσσεται στα ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα. Αν η εξουσία ανήκει στην κοινωνία η οποία συγκροτείται σε δήμο, τότε είναι δημοκρατία.
Άλλο κομματοκρατία και άλλο δημοκρατία. Η διαφορά των δύο πολιτικών συστημάτων είναι χαώδης.
Φυσικά ο άνθρωπος όταν συγχίζει στο μυαλό του έννοιες επίκτητες, όπως η δημοκρατία, και έννοιες αυτοφυείς , όπως η κομματοκρατία, τότε μπορεί να φτιάχνει ένα πολιτικό κέικ.
Θυμίζουν αυτές οι προσέγγισεις τον περίφημο όρο "έμμεση δημοκρατία". Ό λόγος μπορεί να είναι άμεσος ή έμμεσος. Αλλά έμμεσα ιστορικά φαινόμενα, δηλαδή πολιτικά συστήματα, δεν υπάρχουν!!! Δηλαδή ο λαός είτε κυβερνά είτε δε κυβερνα. Δε γίνεται να είναι ολίγον έγκυος!!!